Direct naar de inhoud
EMT Blog
Nieuwsartikel30 juni 2021

Hoe onze studenten in een GV zwaargewichtkampioenen in virtueel teamwerk zijn geworden

Door Koen Kerremans (EMT vertegenwoordiger, Master of Arts in het Vertalen, Vrije Universiteit Brussel, Belgium)

Students using their computers

Sta me toe om eerst kort toe te lichten wat ik bedoel met de afkorting ‘GV’ in de titel bij dit artikel. ‘GV’ staat voor ‘Gesimuleerd Vertaalbureau’. Het betreft een pedagogisch concept dat nu al enkele jaren wordt toegepast binnen de Master of Arts in het Vertalen van de Vrije Universiteit Brussel (VUB). In deze setting worden studenten ingedeeld in verschillende groepen. Elke groep vormt een fictief vertaalbedrijf - bestaande uit één projectmanager en een zestal vertalers/revisoren – en werkt aan een vertaalproject van een echte (non-profit) klant. Studenten doorlopen verschillende belangrijke fasen in een vertaalproject, van prijsopmaak voor het project en voorbereidend werk tot en met de finale oplevering van de vertaling(en). Ze leren op die manier verbanden te zien tussen diverse aspecten van een vertaalworkflow (inclusief tools) die ze in andere cursussen apart krijgen aangeleerd. Deze pedagogische aanpak wordt inmiddels in vele vertaalopleidingen aangeboden, weliswaar in verschillende vormen geïmplementeerd.[i] De onderstaande foto toont onze studenten aan het werk in een GV in precoronatijden.

In 2018 schreef ik samen met co-auteur Gys-Walt van Egdom een hoofdstuk over ‘Professionalisation in Translator Education Through Virtual Teamwork’ voor het handboek van Mousten et al. getiteld ‘Multilingual Writing and Pedagogical Cooperation in Virtual Learning Environments’.[ii] We wezen toen op het belang van het implementeren en faciliteren van virtueel teamwerk in vertaalopleidingen en illustreerden vanuit onze eigen lespraktijk hoe dit concept van virtueel teamwerk kan worden gerealiseerd in de context van GVs in interinstitutionele samenwerkingen. In dergelijke settings werken studenten van verschillende vertaalopleidingen aan gedeelde vertaalprojecten waarin ze verschillende rollen opnemen: bv. projectmanager, vertaler of revisor. De cases die we toen beschreven in het hoofdstuk gingen over samenwerkingen tussen studenten van partners in het ‘International Network of Simulated Translation Bureaus’[iii], meer bepaald studenten van de Vrije Universiteit Brussel, de Zuyd Hogeschool Maastricht en de Universiteit Antwerpen. Sindsdien nam het virtuele teamwerk binnen het INSTB-netwerk nog meer toe als gevolg van samenwerkingen met o.a. vertaalstudenten van de University of Swansea en van Dublin City University.

Het communicatieve aspect in al deze samenwerkingen bleef echter hoofdzakelijk beperkt tot een uitwisseling van instructies en bestanden via e-mail, met heel uitzonderlijk een online meeting tussen de student-projectmanagers van de betrokken instellingen. Vergeleken met nu, bleek het virtueel teamwerk van toen slechts een ‘light-versie’.

Ook tussen studenten binnen hetzelfde team aan VUB-zijde bleef het virtuele aspect vrij beperkt tot e-mails uitwisselen, wat chatberichten naar elkaar versturen via een populair social mediaplatform of een online document delen. Doordat er wekelijkse overlegmomenten op de campus werden georganiseerd, was er binnen elk studententeam immers niet de behoefte om de overschakeling te maken naar een meer doorgedreven vorm van virtueel samenwerken. Ook in 2020 was dit nog niet het geval omdat de cursusmodule nog op dezelfde manier georganiseerd werd als voorheen: nl. via wekelijkse contactmomenten van ongeveer drie uur op de universiteitscampus. De studenten waren zo goed als bijna klaar met hun projecten op het moment dat de eerste lockdown als gevolg van het coronavirus een feit was in België (midden maart 2020).

De module ‘Vertaalbureausimulatie’ aan VUB wordt aangeboden in het tweede semester (vanaf februari), net voor de studenten stage lopen in een organisatie naar keuze. Deze module bestaat uit een introductiecollege waarin studenten praktische informatie meekrijgen over de doelstellingen van de cursus, de indeling van de groepen en rollen (projectmanager, vertaler, revisor), de ‘echte’ vertaalprojecten waarvoor ze worden ingeschakeld alsook de wijze waarop ze worden geëvalueerd. Hierna volgen zeven lesweken van practica waarin studenten in team verschillende deelopdrachten uitvoeren die leiden tot de finale vertaalproducten. Deze opdrachten zijn momenteel:

  1. het opstellen van een prijsofferte;
  2. het zoeken van projectgerelateerd tekstmateriaal in bron- en doeltalen;
  3. het creëren van een vertaalgeheugen op basis van eerdere projectgerelateerde vertalingen;
  4. het samenstellen van een meertalige termenbank voor termen in de brontekst(en);
  5. het vertalen en reviseren in een computerondersteunde vertaaltool;

Alle colleges verlopen altijd onder het toeziend oog van de twee docenten die bij de module betrokken zijn. Zo start elk werkcollege met een weekly scrum meeting waarbij iedereen aanwezig is. Daarnaast bieden de docenten tijdens de werkcolleges ondersteuning en bijkomende tips wanneer studenten individueel of in team problemen ervaren bij een of meerdere deelopdrachten. Bijgevolg is er een hoge mate van interactiviteit tijdens de lessen. Daarbij moet je als docent veel communicatieve flexibiliteit weten aan te brengen. Soms dien je in gesprek te gaan met de hele groep, soms slechts met een specifiek vertaalteam of met individuele studenten (terwijl andere studenten aan hun projecten werken of met elkaar overleggen).

Aan het einde van de module dienen de studenten tijdens een laatste contactmoment nog een presentatie te geven over hun ervaringen als team in hun vertaalprojecten. Tot slot dienen ze elk afzonderlijk een leerportfolio in met persoonlijke reflecties omtrent de verschillende deelopdrachten en wordt er door de docenten een evaluatie opgemaakt van hun individuele leerproces.

Het afgelopen academiejaar werd uit noodzaak in het eerste semester reeds beslist om Vertaalbureausimulatie vanaf februari 2021 volledig online te organiseren. De belangrijke vraag of pedagogische uitdaging was hoe we daarbij een leersituatie konden creëren die (rekening houdend met de beperkingen van online lesgeven) de practica die tot het jaar voordien nog op de campus plaatsvonden, zo goed mogelijk nabootst. Om dit te realiseren werden een aantal keuzes van tevoren gemaakt.

Zo werd er in tegenstelling tot voorgaande jaren gekozen om de vertaalprojecten op voorhand vast te leggen zodat studenten meteen al konden starten met de voorbereidende taken en rolverdeling.

Verder werd er besloten om het keuze-aanbod aan software tools die studenten tijdens de module kunnen inzetten, te beperken. Op die manier kon er makkelijker vanop afstand technische ondersteuning geboden worden indien er zich problemen zouden stellen bij de installatie en/of het gebruik van specifieke tools. Voor vertaalprojectbeheer werd er in tegenstelling tot voorgaande jaren bijvoorbeeld gekozen voor één cloud-based oplossing – nl. Memsource[iv] – waardoor je als docent een goed overzicht kan behouden van de status van een project en van de individuele voortgang van elke student.

Belangrijk was ook de keuze van het communicatieplatform, naast het leerplatform aan VUB. Er werd uiteindelijk gekozen voor Microsoft Teams omdat dit platform ook breder aan VUB wordt ingezet. Voor de cursus werd een Teams-kanaal opgezet waarin vervolgens voor elk vertaalteam een apart subkanaal werd gecreëerd. Zo werden de wekelijkse meetings opgestart in het algemene kanaal en konden de studenten nadien verder overleggen en samenwerken in hun eigen groepskanaal.

Dit platform bleek achteraf gezien ook uitermate geschikt om de communicatieve flexibiliteit te faciliteren die van docenten in deze cursusmodule vereist wordt. Zo kon er tijdens de contactmomenten makkelijk tussen kanalen worden geswitcht of konden ook individuele gesprekken met studenten worden gevoerd terwijl andere studenten aan het werk waren of vergaderden. Deelopdrachten werden wel nog ingediend via het VUB leerplatform.

Naarmate de weken vorderden bleek hoe vlot de studenten (en docenten) zich hadden weten aan te passen aan de nieuwe manier van werken. Iedereen tekende ‘present’ voor de wekelijkse scrum meetings en het platform bood de nodige flexibiliteit om alle studenten te betrekken of individueel te ondersteunen. Voorbereidende documenten werden vlot opgezet en gedeeld. Er werd makkelijk geswitcht tussen verschillende samenwerkingstools en iedereen was goed op de hoogte van zijn taken en verantwoordelijkheden binnen het team.

Uiteraard zijn er ook minpunten aan deze 100% virtuele manier van werken. Zo is er onder andere het feit dat er spontaniteit verloren gaat tijdens online meetings in vergelijking tot overlegmomenten op de campus en dat het een grotere uitdaging vormt om ook de stillere studenten aan het woord te laten. Anderzijds is gebleken dat deze manier van werken ook een meerwaarde aan onze pedagogische aanpak heeft geboden en daarom willen we bepaalde aspecten hiervan zeker behouden voor de toekomst.

We zijn immers trots op onze zwaargewichtkampioenen in virtueel teamwerk. Ze hebben hun titel dubbel en dik verdiend!

Referenties

[i] Buysschaert, Joost et al. 2018. ‘Embracing Digital Disruption In Translator Training: Technology Immersion in Simulated Translation Bureaus’. Revista Tradumàtica. Tecnologies de la Traducció 16: 125–33.

[ii] Kerremans, Koen, and Gys-Walt van Egdom. 2018. ‘Professionalisation in Translator Education Through Virtual Teamwork’. In Multilingual Writing and Pedagogical Cooperation in Virtual Learning Environments, eds. Birthe Mousten, Sonia Vandepitte, Elisabet Arnó, and Bruce Maylath. Hershey, PA: IGI Global, 291–316.

[iii] http://www.instb.eu

[iv] http://www.memsource.be

 

Bijzonderheden

Datum publicatie
30 juni 2021
Taal
BulgaarsNederlandsEngelsLets
EMT-categorie
Pedagogische initiatieven